Misschien kregen we wel een tweede kans om een nieuwe thuiswereld te vinden; bewezen jaren van minitueus onderzoek van deze recent ontdekte, intrigerende planeet voor eens en altijd, dat het ecosysteem geschikt was voor menselijke bewoners. Misschien dat een ideologische groep reizigers, afstammelingen van ons eens zo gewelddadige ras, nu geëvolueerd tot een vreedzame, intelligente soort, deze gelegenheid zouden benutten. Met vrijheid, doelmatigheid en rechtvaardigheid als levensovertuiging, zouden ze er zeer op gebrand zijn, om elke inheemse levensvorm te respecteren, terwijl ze hun ecologisch voetstap zo klein mogelijk proberen te houden. Misschien, dat zo’n gemeenschap er als dit uit zou kunnen zien...

After touchdown

De reizigers zoeken een landingsplek langs een grote rivier, op onderlinge afstanden van 15 tot 40 km. terwijl ze radiocontact houden, waarna begint het uitladen van hun landingsvaartuig begint. Nadat de bemanningsverblijven zijn geassembleerd, werken de reizigers de klok rond aan de voorgeprogrammeerde constructie van een maritieme nederzetting. Misschien gebruiken ze daarbij grote 3D printers, die in staat zijn lokale materialen te verwerken, terwijl het landingsvaartuig windenergie genereert. Zodra een varende woning is voltooid, zullen geselecteerde teamleden de rivier afvaren tot ze contact maken met de volgende nederzetting aankomen, enzovoort.

We come, we see, we adept

In de loop der jaren zijn de meeste nederzettingen uitgegroeid tot steden en dorpen, terwijl het menselijk en buitenaards leven wat aan elkaar gewend zijn geraakt. Het leven zal erg comfortabel zijn, aangezien de financiële strijd om het bestaan is uitgesloten. Maar voor de vrije geesten en echte globetrotters, die van het avontuur houden om overal op de nieuwe thuiswereld in vrijheid te wonen of te werken, zal de drijvende huizenwijk altijd het hart van elke stad blijven. En wie weet? Misschien zullen sommige onvermoeibare ontdekkingsreizigers met enkele overbodige landingsvoertuigen een andere plek op de planeet gaan zoeken om het hele proces opnieuw te beginnen.

Getting somewhere

Naarmate de bevolking langzaam groeit, neemt ook de behoefte aan sneller openbaar vervoer toe. Hoewel elke gemeenschap verbonden is door de rivier en een visueel communicatienetwerk, is het voor degenen die een snel bezoek willen brengen aan familie in een verre stad gewoon niet voldoende. Volgens hun kernwaarden zal een groep ingenieurs waarschijnlijk de trein als meest efficiënt bestempelen. Maar dan wel een aangepaste versie, want de grondruimte is beperkt in het meedogenloze buitenaardse landschap. Misschien zou hun oplossing een verticale trein zijn, met passagiers op verschillende verdiepingen, direct aansluitend op uitgangen op de verschillende perrons van het stationsgebouw, die elk naar een specifiek deel van de bestemming leiden.

Supplying any day, anyway

Nu nieuwe nederzettingen niet langer aan water gebonden zijn, duiken ze overal op. Het betekent ook dat de rivier voor bevoorrading achterhaald is. Verschillende lokale productiehuizen zullen waarschijnlijk fuseren tot regionale universele fabrieken met productdistributie door een Janus-combinatie; met twee, alle wielen aangedreven trailers en ‘terugrij’ eigenschap, kan deze de nog ruw aangelegde wegen en paden benutten. Misschien rijden ze wel in konvooi; één menselijke bestuurder voorop die de route checkt, zonodig de geprogrammeerde vering aanpast en dit doorgeeft aan zijn op afstand bestuurde volgers. In geval van calamiteiten, zoals obstakels of overstekend wild, zal de combinatie afremmen, zodat de bestuurder vanuit zijn uitschuifbare cabine de weg met gepaste actie kan vrijmaken.

Relaxing with care

Zoals de meeste mensen gaat ook onze chauffeur graag af en toe naar zee. Hij stapt in op de bovenste verdieping van de trein en stapt even later meteen uit bij het strandrestaurant. Hoewel de lucht er voor ons een beetje vreemd uitziet, is de temperatuur heel aangenaam; je zou er gemakkelijk aan kunnen wennen. Reden waarom pasgeboren bewoners in bescheidenheid worden opgevoed. Deze nieuwe thuisplaneet is niet van ons; we zijn slechts gasten. Dus, geniet en respecteer de natuur. Inheems leven, tenzij het ons direct bedreigt of benadert, moet met rust worden gelaten; zelfs als het er grappig of schattig uitziet. Misschien zullen mensen bewust de plekken markeren waar sommige zeedieren aan land komen, en die vermijden .

Digging deep, living up

In progress...